Criselle Ann. 21. aka Ann/ Crizy/ Kirk/Tish. Registered Nurse. eclectic. ironic. a little narcissistic. dreams to be content.



adores:

August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
August 2008
September 2008
October 2008
December 2008
January 2009
March 2009
April 2009
August 2009
September 2009
November 2009
December 2009
March 2010
August 2010
September 2010
October 2010

Wala lang. Anyway, dahil tagalog ko na inumpisahan 'to so itutuloy ko na rin ang pagtatagalog. Tagalog mode muna ako ngayon. Pasensya na lang sa mga foreigners na readers ko. Pero ok lang, dadalawa lang naman ata sila. hehe.

Ayoko sanang magkwento tungkol sa summer classes kasi nakakataas ng blood pressure. Kaya lang ano naman ang ikikwento ko besides dun eh aral, uwi, tulog, review lang naman ang naging buhay ko for the past two weeks. Gustong-gusto kong gumawa ng iba pang makabuluhang bagay kaya lang sadyang wala na akong energy pagkatapos ng isang buong araw sa skul. Dapat pala naniwala ako nung sabihin sa amin kelan lang na malapit na talagang matapos ang maliligayang araw namin.

Actually kung ako ang tatanungin eh hindi naman mahirap ang Nursing (as of now). Nakakapagod lang talaga. Yung tamang manggigigil ka na lang sa tabi pero wala ka naman magagawa kundi sumunod.

Anyway wala naman talaga akong karapatan magcomplain kasi, sabi nga ng ulirang ina ko, maraming tao pa dyan ang mas naghihirap kesa sa kin. Kumbaga O.A. lang talaga ako. hehe..

Nakakainis lang talaga kasi they took away my precious summer vacation!!!

Pero kahit ganun eh enjoy pa rin naman kahit papano. Andyan ang mga bago (pati luma) kong kaibigan araw-araw at marami akong bagong natututuhan as opposed to two months of sedentary lifestyle I used to always have kapag darating na ang April at May. Nakaka-elevate nga naman ng pagkatao. haha.

Hmm. Sa ngayon ay mananahimik na ako kasi tinatamad na akong ituloy ito at nahihirapan na rin akong magtagalog (Siyet. Nakakahiya kay Rizal. hehe).

Ai oo nga pala, speaking of Jose Rizal, pinanood namin sa klase yung movie ng life niya para sa PSEUDO-major subject namin for summer: the Rizal course. It was the version starred by Cesar Montano. Hindi ako fan ni Cesar at lalong hindi ako isa sa mga nagpapicture kasama siya nung bumisita siya sa school namin para manggitara at kumanta noong nakaraang eleksyon. Pero sobrang natouch ako sa professional acting niya dun sa movie. At dahil nga hindi lang tawa ang mababaw sa akin kundi luha din, eh medyo naiyak-iyak ako. Naappreciate ko tuloy si Rizal. Yun lang.. The rest is corny and more teary-eyed history.

ann.screams.hearts.

brain cells worked
at around: 6:47 PM.